Od Akiry do Aron'a

Już miałam biec po Alfę, kiedy za krzaków wyskoczył następny wilk. Skoczył na mnie, przewracając na plecy. Aron ruszył mi z pomocą. W tedy tamte dwa basiory dały radę się uwolnić. Stanęły na przeciwko nas warcząc. My robiliśmy to samo. Obce wilki zaczęły nas okrążać. Jeden z nich skoczył na nas. Aron rzucił się na niego. Ja skoczyłam na następnego. Zaczęliśmy się gryźć. Jeden z wilków padł na ziemię. Wydaje mi się, że żył, ale nie mógł się podnieść.

 Nagle dwa wilki stanęły i zaczęły węszyć. Nie wiedziałam o co mogło chodzić. Aron stał obok mnie równie zdezorientowany.

-To oni? - zapytał jeden z nich.

-Tak -odpowiedział drugi. - Wiejemy.

Oba wilki pobiegły w głąb lasu, zostawiając nas z nieprzytomnym wilkiem. Zaczęłam węszyć, ale niczego nie poczułam.

-Co to miało być? - Zapytałam.

-Jest tylko jeden sposób, żeby się dowiedzieć.

Basior ruszył za nimi. Ja biegłam zaraz za nim. Wilki już się oddaliły więc biegliśmy po ich śladach. Wbiegliśmy na plażę i stanęliśmy. Tam ślady się kończyły. Na piasku były widoczne ślady dwóch wilków, które nagle się kończyły. 

-Jak...? - powiedział basior. - Jakim cudem?

-Nie mam pojęcia. Co teraz?

-Tamten trzeci wilk. Trzeba z nim porozmawiać.

-Choć szybko może jeszcze tam leży.

Pobiegliśmy w miejsce walki z wilkami. Tamten wilk nadal leżał nieprzytomny.

<Aron?>