Od Aron'a do Akiry

 - Dopóki jest nieprzytomny i tak niczego się nie dowiemy... - Westchnąłem. - Odpocznijmy chwilę. - powiedziała Akira.

Położyłem się na trawie i ziewnąłem przeciągle.

 - Zmęczony jestem... - bąknąłem.

 - Ja też... - odparła kładąc się koło mnie.

Już zamykały mi się oczy... Jeszcze kilka minut bym mógł udać się do krainy Morfeusza...

 - Wstawaj! - krzyknęła wadera. - Ty pójdziesz do jaskini po szczeniaka a ja skoczę po Alfę. - odparła.

 - Okej, okej już wstaję...

 

Kilka chwil później byłem już w drodze do domu Akiry. Wolnym krokiem przemierzałem okolicę...

W końcu dotarłem na miejsce. Mały spał. Lekko szturchnąłem go w brzuch

 - Chodź maluchu. Musimy iść. - uśmiechnąłem się do niego i zarzuciłem go sobie na plecy.

Następnie znów udaliśmy się na polanę, na której leżał nadal nieprzytomny wilk.

Akiry jeszcze nie było na miejscu więc postanowiliśmy poczekać.

<Akira?>